ву́ркаць

‘бурчаць, сварыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ву́ркаю ву́ркаем
2-я ас. ву́ркаеш ву́ркаеце
3-я ас. ву́ркае ву́ркаюць
Прошлы час
м. ву́ркаў ву́ркалі
ж. ву́ркала
н. ву́ркала
Загадны лад
2-я ас. ву́ркай ву́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ву́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)