буху́каць

‘бурчаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; кашляць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буху́каю буху́каем
2-я ас. буху́каеш буху́каеце
3-я ас. буху́кае буху́каюць
Прошлы час
м. буху́каў буху́калі
ж. буху́кала
н. буху́кала
Загадны лад
2-я ас. буху́кай буху́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буху́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)