бу́ксавы

‘да букса

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́ксавы бу́ксавая бу́ксавае бу́ксавыя
Р. бу́ксавага бу́ксавай
бу́ксавае
бу́ксавага бу́ксавых
Д. бу́ксаваму бу́ксавай бу́ксаваму бу́ксавым
В. бу́ксавы (неадуш.)
бу́ксавага (адуш.)
бу́ксавую бу́ксавае бу́ксавыя (неадуш.)
бу́ксавых (адуш.)
Т. бу́ксавым бу́ксавай
бу́ксаваю
бу́ксавым бу́ксавымі
М. бу́ксавым бу́ксавай бу́ксавым бу́ксавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

букс (род. бу́кса, (о древесине и собир.) бу́ксу) м., бот. букс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bchse

f -, -n тэх. уту́лка; бу́кса

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Буксінка ’бручка, Brassica napus L.’ (маг., Кіс.). Бясспрэчна, мясцовае ўтварэнне (няма ў іншых мовах і суседніх дыялектах). Паколькі бручка часта носіць розныя, яўна новыя назвы (параўн., напр., немка, чыгірынка), у тым ліку і па колеру (сінюха), то можна меркаваць пра сувязь з прыметнікам тыпу рус. дыял. букси́новый ’чырвона-жоўты або цёмна-аранжавы’ (< фукси́н < ням.). Адсюль буксінка ’бручка’. Параўн. бу́кса2 ’бручка’. Гл. Краўчук, БЛ, 1973, 3, 56.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Überwurf

m -(e)s, -würfe

1) по́крыва, накі́дка, пакрыва́ла

2) тэх. бу́кса, уту́лка

3) кідо́к це́раз сябе́ (барацьба)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)