бо́тать несов., рыб., обл. бо́ўтаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ўтанне ср.

1. болта́ние, взба́лтывание;

2. плеска́ние; см. бо́ўтаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забаўта́ць

‘пачаць боўтаць або ўзбоўтаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забаўта́ю забаўта́ем
2-я ас. забаўта́еш забаўта́еце
3-я ас. забаўта́е забаўта́юць
Прошлы час
м. забаўта́ў забаўта́лі
ж. забаўта́ла
н. забаўта́ла
Загадны лад
2-я ас. забаўта́й забаўта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забаўта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Боўтаць, узбоўтваць час ад часу, патрошку. Пабоўтваць вадкасць. Пабоўтваць страву лыжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проба́лтывать​I несов. (о жидкости) бо́ўтаць; (ногами) матля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bełtać

незак. боўтаць, узбоўтваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kłócić

незак.

1. боўтаць, узбоўтваць;

2. сварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Балта́ць. Гл. бо́ўтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Баўта́ць. Гл. бо́ўтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Баўця́к ’рыбная сець’. Гл. бо́ўтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)