бултыха́ться разг.

1. (падать, бросаться в воду и т. п.) бу́хацца;

2. (барахтаться в воде) бо́ўтацца, плю́хацца;

3. (взбалтываться) бо́ўтацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plátschen

vi разм. плю́хацца, бо́ўтацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

báumeln

vi гайда́цца, бо́ўтацца, маха́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hang about, hang around

бо́ўтацца, плёнтацца, швэ́ндацца; круці́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ківіля́цца ’вагацца, боўтацца ў бакі’ (ТС). Гл. ківіляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

боўць, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў знач. дзеясл. боўтаць — боўтнуць і боўтацца — боўтнуцца. А тут Толя вадою знячэўку — як плюхне!.. Ты да яго, а ён — боўць, боўць рукамі і нагамі і паплыў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Квакаці́ць ’боўтацца’ (КЭС, лаг.). Гукапераймальнае. Параўн. укр. чвакати, рус. чвакать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераблёхацца ’перабоўтацца’ (Ян.). Да пера- (гл.) і блёхацца, якое ўварылася ў выніку кантамінацыі слоў боўтацца і плёхацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бартыха́цца ’боўтацца’ (Касп.). Мабыць, гукапераймальнае, як і іншыя словы гэтага тыпу: бел. баро́хтацца, рус. бара́хтаться, буры́хтаться ’вазіцца’, буры́хтать ’боўтаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

welter

[ˈweltər]

1.

n.

сумбу́р, бязла́д -у m., блытані́на f.

2.

v.i.

1) патана́ць, бо́ўтацца, валя́цца

2) уздыма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)