лёгкавагаві́к, ‑а, м.

Спартсмен, пераважна барэц, з невялікай, лёгкай вагой цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapaśnik

м. барэц; спаборнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АТЛЕ́Т

(ад грэч. athlētēs барэц),

1) спартсмен, які займаецца атлетыкай.

2) Чалавек моцнага складу і вялікай фіз. сілы.

т. 2, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Барунка ’расл. боцікі, Aconitum’ (Крывіч, IV, 1923). Відаць, утварэнне суфіксам ‑ун‑ка ад *borti (sę), гл. баро́цца. Параўн. іншую назву гэтай расліны — барэц (гл. барэ́ц 3 там і матывацыя).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Барчак ’расліна боцікі, Aconitum L. stoerkianum’ (Кіс.), ’Aconitum napellus’ (Крывіч, IV, 1923). Не вельмі яснае слова. Параўн. іншую назву гэтай расліны — барэц. Магчыма, барчак вытворнае ад барэц (суф. ‑ʼак)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wrestler

[ˈreslər]

n.

ду́жаньнік -а, барэ́ц -ца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гладыя́тар, ‑а, м.

У Старажытных Рыме — узброены барэц, звычайна з абучаных рабоў або ваеннапалонных, які змагаўся на арэне цырка з другім такім барцом або дзікімі звярамі.

[Лац. gladiator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкавагаві́к м спарт Schwérgewichtler m -s, -;

барэ́ц-цяжкавагаві́к Schwérgewichtsringer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

боре́ц​I

1. барацьбі́т, -та́ м., змага́р, -ра́ м.;

2. спорт. барэ́ц, род. барца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schwérgewichtler

m -s, - спарстме́н ця́жкай вагі́; разм. цяжкавагаві́к (баксёр, барэц, штангіст)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)