пра́вільнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць правільнага. І таму Міколку часта даводзіцца спрачацца і заўзята бараніць свае думкі, даводзіць іх правільнасць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разбарані́ць ’суняць бойку’ (Сцяшк.; Гарэц.), розбороні́ць ’тс’ (ТС), разбарані́цца ’разысціся пасля бойкі, спрэчкі’ (Гарэц.). Да раз- і бараніць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hold a brief for

падтры́мваць, барані́ць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

on guard

напагато́ве (барані́цца ці барані́ць); асьцяро́жны, пі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

защища́ть несов.

1. абараня́ць, барані́ць;

2. (предохранять) засцерага́ць; (охранять) ахо́ўваць;

3. (диссертацию, проект, диплом) абараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэсць, -і, ж.

1. Вартыя павагі і гордасці маральныя якасці чалавека; яго адпаведныя прынцыпы.

Справа чэсці.

2. Добрая, незаплямленая рэпутацыя чалавека.

Бараніць ч. свайго імя.

3. Цнатлівасць (пра жанчын).

4. Слава, павага, пашана.

Госці ведалі, каму аказваць ч.

Ч. таму, хто самааддана працуе.

◊

Аддаць чэсць каму — прывітаць ваеннага, прыклаўшы руку да галаўнога ўбору.

Пара і чэсць знаць (разм.) — пара закончыць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ábschirmen

vt (gegen A) захіна́ць; затры́мліваць; адгаро́джваць; барані́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assert

[əˈsɜ:rt]

v.t.

1) сьцьвярджа́ць, упэ́ўніваць, каза́ць

2) насто́йваць (на сваі́х право́х); барані́ць

Assert your independence — Барані́ сваю́ самасто́йнасьць

•

- assert oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

defend

[dɪˈfend]

v.

1) ахо́ўваць, барані́ць

to defend oneself — барані́цца

2) адсто́йваць, дзе́яць у падтры́мку

3) Law

а) абараня́ць (у су́дзе)

б) запярэ́чваць абвінава́чаньням

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bérgen

* vt

1) хава́ць, ратава́ць, барані́ць

2) падбіра́ць

die Érnte ~ — убіра́ць ураджа́й

Verwúndete ~ — падбіра́ць ра́неных

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)