Бала́ст. Рус. балла́ст, укр. бала́ст. Запазычанне з зах.-еўрап. моў. Першакрыніца — гал. ballast або н.-ням. ballast. Гл. Фасмер, 1, 117. Крыху іначай Шанскі, 1, Б, 21 (< гал.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бала́ст

(англ. ballast)

1) спецыяльны груз для забеспячэння правільнай асадкі і ўстойлівасці судна, для рэгулявання вышыні палёту аэрастата;

2) шчэбень або пясок, якім засыпаюць чыгуначнае палатно;

3) перан. тое, што з’яўляецца лішнім, непатрэбным.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

балла́ст прям., перен. бала́ст, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ballast [ˈbæləst] n. бала́ст; бала́сны слой

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

balast, ~u

м. баласт;

zrzucić balast — скінуць баласт;

balast kompleksów — груз (баласт) комплексаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

passenger [ˈpæsəndʒə] n.

1. пасажы́р

2. infml сла́бы гуле́ц (у кама́ндзе), «бала́ст»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ballást

m -(e)s бала́ст; непатрэ́бная дава́жка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

баластэ́р бала́стэр

(ад баласт)

машына для пакрыцця баластам чыгуначнага палатна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ахтэрпі́к

(гал. achterpiek)

крайні адсек кармавога трума на судне, дзе змяшчаюць баласт, каб пазбегнуць дыферэнта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)