2.узнач.прым. Атрыманы ў выніку недастатковай закваскі. Недаквашаная аўчына. Недаквашанае малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Scháffell
n -s, -e аўчы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Scháfpelz
m -es, -e аўчы́на, кажу́х
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
*Мяшы́на, ст.-бел.мешына ’вырабленая аўчына’ (XVI ст.), ст.-рус.мечина, мячина, мѣшина ’тс’, рус.меша, мешына ’сырая неапрацаваная аўчына’ запазычаны з асм.-тур.mešin, крым.-тат.mašin ’аўчына’ (Радлаў, 4, 2114; Булыка, Лекс. запазыч., 114) < перс.mēš ’авечка, баран’ (Бернекер, 2, 47; Фасмер, 2, 614). Ст.-рус. формы з ‑ч‑ пад уплывам мячити ’рабіць мяккім’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лубе́ц ’залубянелая аўчына’ (Нар. Гом.). Да луб1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аўчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Памянш.дааўчына.
•••
Аўчынка вырабу не варта — аб справе, якая не апраўдвае клопату.
Неба з аўчынку здалосягл. неба.
Перабраўся воўк у аўчынкугл. перабрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sheepskin
[ˈʃi:pskɪn]
n.
1) аўчы́наf.
2) пэрга́мэнт -у m.
3) informal дыплём -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ла́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Тое, што і лата 1. Кароткі кажушок, які некалі меў белы колер, цяпер быў зямліста-шэры, аблеплены латкамі рознай велічыні, гатунку і формы.Колас.
2. Пра што‑н. невялікага памеру. [Цётка Куліна:] — Ці ж гэта аўчына, што з яе каўнер выкраіш. Латка адна.Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаты́гажразмабл Únruhe f -, -n; Únrast f -;
◊ не ва́ртая аўчы́на за фаты́гу ≅ die Sáche lohnt die [der] Mühe nicht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Плед ’пакрывала з шарсцяной тканіны’ (ТСБМ). Праз польск.pled ці рус.плед (у якой праз ням. мову) запазычана з англ.plaid ’гунька, ваўняная коўдра шатландскіх горцаў, якую яны (скручаную) насілі на левым плячы і выкарыстоўвалі як плашч ці бурку ў кепскае надвор’е’ < гэльск.plaide ’коўдра’ (Фасмер, 3, 277; Банькоўскі, 2, 604) < palaid ’аўчына’.