1.Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне. Гэтак шаломіць чалавека раптоўны гром, маланка ў цёмнай ночы, зычны стук гарматы, што знянацку парушае цішу.Гартны.
2. П’яніць, адурманьваць. Піва шаломіць стомленыя галовы, робіцца трохі весялей.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dumbfound
[,dʌmˈfaʊnd]
v.t.
1) ашаламля́ць, аглуша́ць
2) бянтэ́жыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stupefy[ˈstju:pɪfaɪ]v.
1. прытупля́ць (розум, пачуцці);
be stupified with grief аслупяне́ць ад го́ра
2.ашаламля́ць, здзіўля́ць, агало́мшваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bewilder
[bɪˈwɪldər]
v.t.
1) ашаламля́ць, бянтэ́жыць; суме́ць
2) зьбіва́ць з панталы́ку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bamboozle
[bæmˈbu:zəl]
v.t.
1) informal ашу́кваць, абду́рваць
2) інтрыгава́ць; зьдзіўля́ць; ашаламля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)