bewilder

[bɪˈwɪldər]

v.t.

1) ашаламля́ць, бянтэ́жыць; суме́ць

2) зьбіва́ць з панталы́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)