шало́міць

‘ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць каго-небудзь у замяшанне; п'яніць, адурманьваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шало́млю шало́мім
2-я ас. шало́міш шало́міце
3-я ас. шало́міць шало́мяць
Прошлы час
м. шало́міў шало́мілі
ж. шало́міла
н. шало́міла
Загадны лад
2-я ас. шало́м шало́мце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шало́мячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)