прадзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі; -му́ты; зак.

1. што. Тое, што і прадзьмухаць.

2. безас., каго-што. Праняць ветрам, выклікаўшы ахаладжэнне.

Яго прадзьмула (прастудзіўся).

|| незак. прадзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

охлажде́ние ср.

1. (действие) ахаладжэ́нне, -ння ср.; неоконч. ахало́джванне, -ння ср.; (состояние) пахалада́нне, -ння ср.;

2. перен. хало́днасць, -ці ж.; ахаладжэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lúftkühlung

f - паве́транае ахаладжэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

studzenie

н. ахаладжэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chłodzenie

н. ахаладжэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гіпатэрмі́я, ‑і, ж.

Спец. Паніжэнне тэмпературы цела ў цеплакроўных жывёл або чалавека. // Штучнае ахаладжэнне арганізма або асобных яго частак з лячэбнай мэтай.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і thérmē — цяпло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмульсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эмульсіі. Эмульсійны слой. // Які ўтрымлівае эмульсію. Эмульсійныя фарбы. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе эмульсіі. Эмульсійнае ахаладжэнне пракату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wásserkühlung

f -, -en тэх. вадзяно́е ахаладжэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oziębienie

н.

1. ахаладжэнне;

2. пахаладанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прасту́да ’ахаладжэнне арганізма чалавека’, ’хвароба ад ахаладжэння’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), прасту́дзенне ’прастуда’ (ТС). Рус. просту́да ’тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад прастудзіць(цца) < студзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)