ага́ньваць

‘асуджаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ага́ньваю ага́ньваем
2-я ас. ага́ньваеш ага́ньваеце
3-я ас. ага́ньвае ага́ньваюць
Прошлы час
м. ага́ньваў ага́ньвалі
ж. ага́ньвала
н. ага́ньвала
Загадны лад
2-я ас. ага́ньвай ага́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ага́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судлі́віць

‘ганьбіць, асуджаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. судлі́ўлю судлі́вім
2-я ас. судлі́віш судлі́віце
3-я ас. судлі́віць судлі́вяць
Прошлы час
м. судлі́віў судлі́вілі
ж. судлі́віла
н. судлі́віла
Загадны лад
2-я ас. судлі́ў судлі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час судлі́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

convict​2 [kənˈvɪkt] v. law прызнава́ць вінава́тым, выно́сіць прысу́д/прыгаво́р, прыгаво́рваць, асуджа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skazywać

незак. асуджаць;

skazywać na niewygody — асуджаць на нягоды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папрака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго, чым.

Выказваць каму-н. дакор, нездавальненне чым-н., абвінавачваць у чым-н., асуджаць за што-н.

П. куском хлеба.

П. каго-н. у баязлівасці.

|| аднакр. папракну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клеймава́ць, кляйму́ю, кляйму́еш, кляйму́е; кляйму́й; клеймава́ны; незак., каго-што.

1. Ставіць кляймо на каго-, што-н.

К. жывёлу.

К. тканіну.

2. перан. Сурова асуджаць; ганьбіць.

К. падпальшчыкаў вайны.

К. гультаёў.

|| зак. заклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны.

|| наз. клеймава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

denounce [dɪˈnaʊns] v.

1. асуджа́ць, выка́зваць неадабрэ́нне

2. дано́сіць (на каго-н.)

3. дэнансава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reprehend [ˌreprɪˈhend] v. fml асуджа́ць, га́ніць;

reprehend smb.’s conduct га́ніць чые́-н. паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

osądzać

незак. асуджаць, ганіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Праслядава́ць ’асуджаць, забараняць’ (смарг., Сл. ПЗБ). З польск. prześladować ’тс’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)