апі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апісваць — апісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербалізава́ць

‘выразіць (выражаць), апісаць (апісваць) што-небудзь словамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вербалізу́ю вербалізу́ем
2-я ас. вербалізу́еш вербалізу́еце
3-я ас. вербалізу́е вербалізу́юць
Прошлы час
м. вербалізава́ў вербалізава́лі
ж. вербалізава́ла
н. вербалізава́ла
Загадны лад
2-я ас. вербалізу́й вербалізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вербалізу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вербалізава́ць

‘выразіць (выражаць), апісаць (апісваць) што-небудзь словамі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вербалізу́ю вербалізу́ем
2-я ас. вербалізу́еш вербалізу́еце
3-я ас. вербалізу́е вербалізу́юць
Прошлы час
м. вербалізава́ў вербалізава́лі
ж. вербалізава́ла
н. вербалізава́ла
Загадны лад
2-я ас. вербалізу́й вербалізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час вербалізава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

набы́ліць

‘распавесці, апісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набы́лю набы́лім
2-я ас. набы́ліш набы́ліце
3-я ас. набы́ліць набы́ляць
Прошлы час
м. набы́ліў набы́лілі
ж. набы́ліла
н. набы́ліла
Загадны лад
2-я ас. набы́ль набы́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час набы́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схематызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Падаць (падаваць), апісаць (апісваць), паказаць (паказваць) што-н. у агульных рысах, спрошчана.

|| наз. схематыза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

opisać

зак. апісаць;

tego się nie da opisać — гэта нельга (немагчыма; цяжка) апісаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жывапіса́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Апісаць (апісваць) жыва, выразна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́піс (БРС). Рус. о́пись, укр. о́пис, польск. opis, в.-луж. wopis, славін. vopjísk, чэш., славац. opis, балг., макед. опис, серб.-харв. о́пис. Аддзеяслоўнае ўтварэнне да апісаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Апісаць для ўліку ўсё або вялікую колькасць чаго‑н.

2. Скончыць апісванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Старанна намаляваць што-н. (алеем, фарбамі).

2. Размаляваць, пафарбаваць, упрыгожыць.

А. хату.

3. Скончыць займацца маляваннем.

Ён сваё ўжо адмаляваў.

4. перан. Вобразна апісаць, абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)