burn​1 [bɜ:n] n.

1. апёк;

a minor burn нязна́чны апёк

2. the burn пяко́та, смыле́нне (у мышцах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апяка́льны

‘да апёк’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяка́льны апяка́льная апяка́льнае апяка́льныя
Р. апяка́льнага апяка́льнай
апяка́льнае		 апяка́льнага апяка́льных
Д. апяка́льнаму апяка́льнай апяка́льнаму апяка́льным
В. апяка́льны (неадуш.)
апяка́льнага (адуш.)		 апяка́льную апяка́льнае апяка́льныя (неадуш.)
апяка́льных (адуш.)
Т. апяка́льным апяка́льнай
апяка́льнаю		 апяка́льным апяка́льнымі
М. апяка́льным апяка́льнай апяка́льным апяка́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

poparzenie

н. апёк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oparzenie

н. апёк;

oparzenie drugiego stopnia — апёк другой ступені

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апячы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяку́ апячо́м
2-я ас. апячэ́ш апечаце́
3-я ас. апячэ́ апяку́ць
Прошлы час
м. апё́к апяклі́
ж. апякла́
н. апякло́
Загадны лад
2-я ас. апячы́ апячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апё́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апячы́, апяку, апячэш, апячэ; апячом, апечаце, апякуць; пр. апёк, апякла, апякло; зак., каго-што.

1. Агнём ці чым‑н. гарачым, едкім, пякучым пашкодзіць скурнае покрыва; прычыніўшы боль, абпаліць. Сухія іголкі хвоі затрашчалі, шуганула полымя, і Цімох знячэўку апёк сабе руку. Колас. Андрэйка прыціснуўся да плота, балюча апёк крапівой лоб, але сцярпеў, нават не зварухнуўся. Ваданосаў. // Прычыніць пякучы боль, моцна ўдарыўшы чым‑н. Угары матнуўся пас высока І ў тую ж самую хвіліну Агнём апёк Алесю спіну. Колас.

2. перан. Раптоўна авалодаць кім‑н., выклікаўшы моцныя пачуцці; усхваляваць, уразіць. Самае праўдзівае з праўдзівых Слова [мір] людзям сэрца апякло. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбустыяло́гія

(ад лац. combustum = апёк + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае апёкавыя хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

third-degree [ˌθɜ:ddɪˈgri:] adj. трэ́цяй ступе́ні, трэ́цяга кла́су;

a third-degree burn апёк трэ́цяй ступе́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апячы́, апяку́, апячэ́ш, апячэ́; апячо́м, апечаце́, апяку́ць; апёк, апякла́, -ло́; апячы́; апе́чаны; зак., каго-што.

1. Агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым і інш. пашкодзіць скуру; абпаліць, прычыніць боль.

А. руку.

А. крапівой ногі.

2. перан. Уразіць, усхваляваць.

Рэзкае слова апякло сэрца.

|| незак. апяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Brándwunde

f -, -n апёк, ра́на ад апёку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)