абплята́ць несов., см. аплята́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплета́ть несов., разг., шутл. (есть) аплята́ць, упі́сваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплята́цца несов., страд. оплета́ться; см. аплята́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплята́нне ср. оплета́ние; оплётка ж.; см. аплята́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

überfléchten

vt аплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drutować

незак. аплятаць дротам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Аплё́т ’пляцень’ (П. С., 146). Аддзеяслоўны бязафіксны назоўнік ад аплятаць. Гл. плесці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упи́сывать несов., разг.

1. (умещать на бумаге) упі́сваць;

2. (съедать) упі́сваць, уміна́ць, аплята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плетнячо́к ’гліняны гаршчок, аплецены бяростай, дрогам’ (дзятл., Жыв. сл.). Да аплесці < плесці (гл.), аплятаць > аплятай ік ’аплецены гаршчок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pałaszować

незак.

1. сячы шабляю;

2. аплятаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)