Крыле́ц ’кавалак’ (Сцяшк. Сл.). Утворана па аналогіі са скрыль ’акраец’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Клядбо́ны ’пракляцці’ (Касп., Мядзв.). Да клядзьба. Утворана па аналогіі з праклёны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лушчыны́ ’лупіны’ (бераст., Сцяшк. Сл.). Утворанае па аналогіі да лупі́ны ад лу́шчыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Мазгаломка, мызгаломка ’цяжкая задача’ (Бяльк.). Па аналогіі да галаваломка. Да мазгі́ і лама́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́дзясь ’рэдкае палатно’ (ЖНС). Ад рэдкі (гл.). Форма, магчыма, па аналогіі з дробны > дробязь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
арганіцы́зм
(ад арганічны)
вучэнне, якое растлумачвае прыродныя і сацыяльныя з’явы (працэсы) па аналогіі з біялагічнай будовай арганізма; атрымала развіццё ў агульнай тэорыі сістэм, у кібернетыцы, тэорыі інфармацыі і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бракі́зм
(ад іт. D. Brocci = прозвішча іт. геолага і палеантолага)
біялагічная тэорыя, паводле якой старэнне і выміранне відаў жывёл або раслін адбываецца па аналогіі з жыццём і смерцю асобіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Валы́нда ’той, хто ходзіць без работы’ (Нас.). Да валындацца па аналогіі з дурында. Параўн. таксама валакіда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Весціна ’вестка, паведамленне’ (КТС, П. Броўка). Новаўтварэнне (ад весць і суф. ‑іна). Паводле аналогіі, да навіна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лае́нка ’сукенка’ (Жд. 1). Суфікс па аналогіі да запазычанага з польскай мовы сукенка. Да лайно (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)