Мукімі Мухамад Амін-хаджа

т. 11, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

а́ман

часціца

Іншыя варыянты: амі́н.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амі́ны (ед. амі́н м.) хим. ами́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ами́нь

1. част. утвердит., церк. амі́н;

2. в знач. сущ., разг. (конец) амі́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ман,

Тое, што і амін. — Няхай ад гэтае ночы ўсё забудзецца і аман, — трывожна папрасіў Сяргей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ами́ны хим. амі́ны, -наў мн.;

ами́н ед. амі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыфеніламі́н

(ад дыфеніл + амін)

араматычны другасны амін; выкарыстоўваецца ў вытворчасці азафарбавальнікаў, як стабілізатар пораху і пластмас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраксіламі́н

(ад гідраксіл + амін)

бясколернае крышталічнае рэчыва, гідраксільнае вытворнае аманіяку, якое выкарыстоўваецца пры арганічных сінтэзах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глюказамі́н

(ад глюкоза + амін)

амінацукар, вытворнае глюкозы, у малекуле якой гідраксільная група другога атама вугляроду замешчана амінагрупай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыямі́н

(ням. Thiamin, ад гр. theion = сера + ням. Amin = амін)

вітамін Bi, анеўрын, водарастваральны вітамін, неабходны для нармальнай дзейнасці нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)