liquor [ˈlɪkə] n. алкаго́льны напо́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

alcoholic​2 [ˌælkəˈhɒlɪk] adj. алкаго́льны; спіртавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарэ́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак.

○

Царская гарэлка — сумесь азотнай кіслаты з салянай.

|| ласк. гарэ́лачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. гарэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spirituous [ˈspɪrɪtʃuəs] adj. спіртны́, алкаго́льны, спіртавы́; дыстылява́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канья́к,

моцны алкагольны напітак.

т. 8, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́рмут, ‑у, М ‑муце, м.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з вінаграднага віна і настою траў.

[Ням. Wermut.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канья́к, ‑у, м.

Моцны алкагольны напітак са спірту, атрыманага перагонкай вінаградных він і вытрыманага ў дубовых бочках.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарэлка (алкагольны напітак) 3/373

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

álkoholhaltig, álkoholisch

a спіртны́, алкаго́льны, спіртавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

aqua vitae [ˌækwəˈvaɪti:, ˌækwəˈvi:taɪ] n. лацін. мо́цны алкаго́льны напо́й (брэндзі, гарэлка), алкаго́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)