касці́сты, -ая, -ае.

1. 3 шырокімі буйнымі касцямі.

Касцістая фігура.

2. 3 вялікай колькасцю дробных касцей.

Акунь — рыба касцістая.

|| наз. касці́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bass​1 [bæs] n. (pl. bass) аку́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аднерастава́ць, ‑туе; зак.

Скончыць нераст. Акунь ужо аднераставаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармы́ш, ‑а, м.

Невялікі вадзяны рачок. На мармыша добра ловіцца акунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okoń

м. заал. акунь (Perca)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Barsch

m -(e)s, -e аку́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Во́кунь (Нас., З жыцця). Гл. акунь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акунёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да акуня.

2. у знач. наз. акунёвыя, ‑ых. Сямейства драпежных рыб, да якога адносяцца акунь, ёрш, судак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бубыр ’ёрш’ (Інстр. II). Няяснае слова. Невядома, ці ‑у‑ тут першапачатковае. Параўн. бел. бабур ’малады акунь’, бабка ’ёрш’, бабыр ’рыба каленік’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Забабу́рка ’складка’ (Касп.). Безумоўна, звязана з асновай бабур‑, прадстаўленай у назвах бабур ’акунь’, бабура ’матыль; макрыца’, бабурка ’пупышка’ (гл. гэтыя словы), але семантычныя хады такой сувязі няясныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)