Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Kálmus
m -, -se бат.ае́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плю́шнік, ‑у, м.
Тое, што і аер. Ужо зелянелі пад сонцам чароты ды плюшнікі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Арэ́ннік, оре́нник ’аер’ (Бейл.). Магчыма, фанетычна-словаўтваральны варыянт слова аер, ернік (Выгонная, Тэз. малад. вуч., 27), арэй, ірны корань (Кіс.), напр., з аернік у выніку метатэзы. Гл. аер. Параўн. літ.дыял.arìlas, arìlis ’аер’ пры літар.ãjeras.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Е́ра ’аер’ (З нар. сл.) магчыма, да *а́ера. Nomen colleclivum да а́ер (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tatarak, ~u
м.бат.аер (Acorus L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цыку́та, ‑ы, ДМ ‑куце, ж.
Ядавітая травяністая балотная ці вадзяная расліна сямейства парасонавых. Травы розныя: валяр’ян, цыкута, святаяннік, а за імі, зусім у вадзе — трысцё, аер.Дубоўка.
[Ад лац. cicuta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
І́рны корань ’Acorus calamus L.’ (Кіс.). Рус.и́рный ко́рень, дыял.ир ’расліна Acorus calamus L.’, ирь ’расліна Acorus verus L.’, укр.дыял.ір ’аер’. У рускай пісьменнасці иръ, ирово корение ’аер’ зафіксавана з XVII ст. Форма ир — скарачэнне ад аир, запазычанне з тур.ágir < грэч.ἄκορος (Мяркулава. Очерки, 55). Гл. аер.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нізкава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху нізкі, даволі нізкі. Нізкаватая столь. □ Яшчэ хвіліна — і ўжо добра чуваць было, што .. [Таццяна] гаворыць сваім густым, нізкаватым .. голасам.Зарэцкі.Мясціна была нізкаватая, па абодва бакі рос аер, пракідаліся лазовыя кусты.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каро́ўкі ’аер’ (Нар. сл.). Да карова (гл.), матывацыя няясная.