Verbum

нездаро́віцца, -віцца; безас., незак., каму.

Пра адчуванне недамагання.

З раніцы штосьці нездаровіцца.

спало́х, -у, м.

Раптоўнае адчуванне страху; стан перапалоху, хваляванне.

С. ахапіў прысутных.

по́зыў, -зыву, мн. -зывы, -зываў, м.

Адчуванне якой-н. фізіялагічнай патрэбы.

П. на рвоту.

прахало́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Умераны холад, які выклікае прыемнае адчуванне.

Ранішняя п.

ду́шна, безас., у знач. вык.

Пра наяўнасць або адчуванне духаты.

Яму д.

У паветры д.

пяршы́ць, -ы́ць; безас.; незак. (разм.).

Пра адчуванне пярхоты.

Пяршыць у горле.

|| наз. пяршэ́нне, -я, н.

цёпла, прысл., у знач. вык.

1. Пра цёплае надвор’е; цеплыню ў памяшканні.

Раніцай ц.

У пакоі ц.

2. каму. Пра адчуванне кім-н. цяпла.

У паліто мне ц.

3. перан. Пра адчуванне душэўнай цеплаты.

На душы ц. ад добрых слоў.

жу́дасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Трывожнае пачуццё страху, адчуванне бяды; жах.

Ж. напала на чалавека.

ко́зыт, -у, М -зыце, м.

Адчуванне лёгкага нервовага раздражнення, якое выклікаецца дотыкам да скуры.

Баяцца козыту.

саладо́сць, -і, ж.

1. гл. салодкі.

2. перан. Адчуванне чаго-н. прыемнага, добрага.

На душы с.