зарабаці́ніць

‘пакрыць што-небудзь рабаціннем, рабізной (ветрык зарабацініў лужыны); выклікаць адчуванне рабізны, стракатасці ў вачах (зарабацініла ўваччу)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зарабаці́ніць зарабаці́няць
Прошлы час
м. зарабаці́ніў зарабаці́нілі
ж. зарабаці́ніла
н. зарабаці́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час зарабаці́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)