одновре́менность адначасо́васць, -ці ж., аднача́снасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gléichzeitigkeit

f - адначасо́васць, сінхро́ннасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сінхрані́зм, ‑у, м.

Кніжн. Дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў; адначасовасць.

[Ад грэч. synchronos — адначасовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jednoczesność

ж. адначасовасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

единовре́менность

1. аднаразо́васць, -ці ж.;

2. адначасо́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

równoczesność

ж. адначасовасць; адначаснасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

współczesność

ж.

1. сучаснасць;

2. адначасовасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сінхра-

(гр. synchronos = адначасовы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адначасовасць дзеяння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінхрані́зм

(гр. synchronismos)

дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў, адначасовасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паралле́льность

1. парале́льнасць, -ці ж.;

2. перен. парале́льнасць, -ці ж.; раўнале́жнасць, -ці ж.; адначасо́васць, -ці ж., аднача́снасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)