jednorodny

аднародны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inartig

a аднаро́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

homogn

a аднаро́дны, аднаста́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jednolity

аднародны; суцэльны; адзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

homogeneous

[,hoʊməˈdʒi:niəs]

adj.

1) аднаро́дны, гамаге́нны

2) аднаста́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гамаге́нны

(гр. homogenes = аднародны)

аднародны па саставу, уласцівасцях, паходжанню, напр. г. слой вады (проціл. гетэрагенны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сро́дный (сходный) падо́бны; (однородный) аднаро́дны; (родственный) ро́дны;

сро́дные явле́ния падо́бныя (аднаро́дныя) з’я́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаста́йны, -ая, -ае.

1. Аднолькавы, заўсёды такі самы, нязменны на ўсім працягу.

Аднастайная прырода.

Аднастайныя ўражанні.

2. Манатонны.

А. шум пушчы.

3. Аднародны паводле складу, будовы.

Аднастайная структура глебы.

4. Падобны адзін на адзін, зроблены на адзін узор.

Шэрыя аднастайныя будынкі.

|| наз. аднаста́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uniform2 [ˈju:nɪfɔ:m] adj. адзі́ны, аднаро́дны, адно́лькавы;

be of (а) uniform length мець адно́лькавую даўжыню́;

uniform data transfer comput. уніфікава́ная перада́ча да́ных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гамагена́т

(ад гр. homogenes = аднародны)

суспензія раздробленай тканкі жывёліны або расліны ў растворы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)