паадко́рмлівацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Адкарміцца — пра ўсіх, многіх. Валы паадкормліваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́рмлівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адкарміцца.

2. Зал. да адкормліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гуляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Уволю нагуляцца, адпачыць.

В. за дзень дома.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі.

Выгулялася жывёла за лета.

|| незак. выгу́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажырава́ць

‘набраць тлушч у пэўным месцы (нажыраваць карак і пад.); адкарміцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажыру́ю нажыру́ем
2-я ас. нажыру́еш нажыру́еце
3-я ас. нажыру́е нажыру́юць
Прошлы час
м. нажырава́ў нажырава́лі
ж. нажырава́ла
н. нажырава́ла
Загадны лад
2-я ас. нажыру́й нажыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́свіцца (адкарміцца на пашы – пра жывёл) wéiden vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ад’е́сціся, ад’е́мся, ад’ясі́ся, ад’е́сца; ад’ядзі́мся, ад’ясце́ся, ад’яду́цца; ад’е́шся; зак. (разм.).

1. Паправіцца, пасыцець ад добрай яды; адкарміцца.

Кабан ад’еўся.

2. Наесціся чаго-н. удосталь.

Ад’еліся за лета яблыкаў і груш.

|| незак. ад’яда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wypaść się

зак. адкарміцца, адпасвіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адгадава́цца, ‑дуецца; зак.

Адкарміцца, стаць сытым, тоўстым. [Жук:] — Калі нас [салдат] так увесь час будуць харчаваць, то мы за тры гады адгадуемся, як на курорце. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свіцца, -пасу́ся, -пасе́шся, -пасе́цца; -пасёмся, -пасяце́ся, -пасу́цца і -па́свішся, -па́свіцца; -па́свімся, -па́свіцеся, -па́свяцца; -па́свіўся, -па́свілася; -пасі́ся; зак. (разм.).

1. Тое, што і адпасвіць (у 2 знач.).

2. Скончыць пасвіцца.

3. Адкарміцца на падножным корме; ад’есціся.

Каровы адпасвіліся за лета.

|| незак. адпа́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́свіцца, ‑пасуся, ‑пасешся, ‑пасецца; ‑пасёмся, ‑пасяцеся, ‑пасуцца і ‑пасуся, ‑пасвішся, ‑пасвіцца; ‑пасвімся, ‑пасвіцеся, ‑пасвяцца; пр. адпасвіўся, ‑пасвілася; заг. адпасіся; зак.

1. Адкарміцца, адгуляцца на падножным корме; ад’есціся.

2. Скончыць пасвіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)