адкармі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкармлю́ся адко́рмімся
2-я ас. адко́рмішся адко́рміцеся
3-я ас. адко́рміцца адко́рмяцца
Прошлы час
м. адкармі́ўся адкармі́ліся
ж. адкармі́лася
н. адкармі́лася
Загадны лад
2-я ас. адкармі́ся адкармі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адкармі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкармі́цца сов. откорми́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.

Разм. Зрабіцца сытым, укормленым; ад’есціся. Адкарміцца на добрых харчах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.

Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.

А. кабана.

|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откорми́ться адкармі́цца, мног. паадко́рмлівацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пасвіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; зак.

Адкарміцца на пашы.

Цяляты выпасвіліся.

|| незак. выпа́свацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пасвіцца, ‑віцца; зак.

Адкарміцца на пашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укармі́цца, укорміцца; зак.

Стаць сытым, адкарміцца; ад’есціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утучни́ться

1. угнаі́цца;

2. (о животных) укармі́цца, адкармі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адтачы́ццаадкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)