адкармі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адкармлю́ся |
адко́рмімся |
| 2-я ас. |
адко́рмішся |
адко́рміцеся |
| 3-я ас. |
адко́рміцца |
адко́рмяцца |
| Прошлы час |
| м. |
адкармі́ўся |
адкармі́ліся |
| ж. |
адкармі́лася |
| н. |
адкармі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адкармі́ся |
адкармі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адкармі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адкармі́цца сов. откорми́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.
Разм. Зрабіцца сытым, укормленым; ад’есціся. Адкарміцца на добрых харчах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.
Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.
А. кабана.
|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
откорми́ться адкармі́цца, мног. паадко́рмлівацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пасвіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; зак.
Адкарміцца на пашы.
Цяляты выпасвіліся.
|| незак. выпа́свацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́пасвіцца, ‑віцца; зак.
Адкарміцца на пашы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укармі́цца, укорміцца; зак.
Стаць сытым, адкарміцца; ад’есціся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утучни́ться
1. угнаі́цца;
2. (о животных) укармі́цца, адкармі́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Адтачы́цца ’адкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)