wstrętnie

агідна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кулаччо́, ‑а, н., зб.

Пагард. Кулакі (гл. кулак ​2). Ціха, агідна шапталася заядлае кулаччо вясковае. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́дко нареч. га́дка; бры́дка, агі́дна; разг. паску́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проти́вно​II нареч., безл., в знач. сказ. агі́дна, бры́дка, пры́кра;

слу́шать проти́вно слу́хаць пры́кра;

э́то проти́вно гэ́та агі́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szpetnie

агідна; брыдка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́дка,

1. Прысл. да гадкі.

2. безас. у знач. вык., каму. Блага, агідна, прыкра. Гадка з’есці і шкада кінуць. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niecnie

брыдка, агідна, паскудна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obrzydliwie

агідна, гідка, брыдка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ohydnie

агідна, паскудна, гідка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лядошна ’гідка, брыдка, агідна’ (Бяльк.). У выніку кантамінацыі з ляда́ік і рус. тошна, аднолькавых па значэнню.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)