загаля́ць
‘агаляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загаля́ю |
загаля́ем |
| 2-я ас. |
загаля́еш |
загаля́еце |
| 3-я ас. |
загаля́е |
загаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загаля́ў |
загаля́лі |
| ж. |
загаля́ла |
| н. |
загаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загаля́й |
загаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загаля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
denude [dɪˈnju:d] v. fml агаля́ць;
hillsides denuded of trees го́лыя схі́лы ўзго́ркаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
агале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. агаляць — агаліць (у 1, 5 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. агаляцца — агаліцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zücken
vi агаля́ць (зброю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ogołacać
незак. агаляць; спусташаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
агаля́цца несов., возвр., страд., прям., перен. оголя́ться, обнажа́ться; см. агалі́цца I, агаля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
blóßlegen
аддз. vt раскрыва́ць, выяўля́ць; агаля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ogałacać
незак. z czego спусташаць, пустошыць; агаляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
denude
[dɪˈnu:d]
v.t.
агаля́ць, зьдзіра́ць, абдзіра́ць, здыма́ць (дагала́)
denuded trees — аго́леныя дрэ́вы (безь лісто́ў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obnażać
незак.
1. агаляць;
2. перан. раскрываць, выяўляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)