артэфа́кт

‘матэрыяльны аб’ект

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артэфа́кт артэфа́кты
Р. артэфа́кта артэфа́ктаў
Д. артэфа́кту артэфа́ктам
В. артэфа́кт артэфа́кты
Т. артэфа́ктам артэфа́ктамі
М. артэфа́кце артэфа́ктах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

объе́кт в разн. знач. аб’е́кт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

будо́ўля, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. гл. будаваць.

2. Будаўнічы аб’ект, а таксама тэрыторыя, дзе што-н. будуецца.

Працаваць на будоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obiekt, ~u

м. аб’ект;

obiekt krytyki (plotek) — аб’ект крытыкі (плётак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

радыётума́ннасць, ‑і, ж.

Касмічны аб’ект у выглядзе туманнасці, якая з’яўляецца крыніцай радыёвыпрамянення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрафатагра́фія, ‑і, ж.

1. Фатаграфаванне павялічаных пры дапамозе мікраскопа аб’ектаў.

2. Сфатаграфаваны такім чынам аб’ект.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і фатаграфія]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przedmiot, ~u

м.

1. прадмет; аб’ект;

przedmiot badań — прадмет даследавання (вывучэння);

~y codziennego użytku — прадметы штодзённага (шырокага) ужытку;

2. вайск. аб’ект;

przedmiot natarcia — аб’ект наступлення (наступу);

3. грам. аб’ект

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антысве́т, ‑у, М ‑свеце, м.

Гіпатэтычны касмічны аб’ект (тыпу зоркі або галактыкі), які складаецца з антырэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flying saucer [ˌflaɪɪŋˈsɔ:sə] n. «лята́ючая тале́рка» (НЛА, неапазнаны лятаючы аб’ект)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)