артэфа́кт
‘матэрыяльны аб’ект’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
артэфа́кт |
артэфа́кты |
| Р. |
артэфа́кта |
артэфа́ктаў |
| Д. |
артэфа́кту |
артэфа́ктам |
| В. |
артэфа́кт |
артэфа́кты |
| Т. |
артэфа́ктам |
артэфа́ктамі |
| М. |
артэфа́кце |
артэфа́ктах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
объе́кт в разн. знач. аб’е́кт, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
будо́ўля, -і, мн. -і, -яў, ж.
1. гл. будаваць.
2. Будаўнічы аб’ект, а таксама тэрыторыя, дзе што-н. будуецца.
Працаваць на будоўлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.
Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).
Сенакосныя ўгоддзі.
Лясныя ўгоддзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
obiekt, ~u
м. аб’ект;
obiekt krytyki (plotek) — аб’ект крытыкі (плётак)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
радыётума́ннасць, ‑і, ж.
Касмічны аб’ект у выглядзе туманнасці, якая з’яўляецца крыніцай радыёвыпрамянення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрафатагра́фія, ‑і, ж.
1. Фатаграфаванне павялічаных пры дапамозе мікраскопа аб’ектаў.
2. Сфатаграфаваны такім чынам аб’ект.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і фатаграфія]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przedmiot, ~u
м.
1. прадмет; аб’ект;
przedmiot badań — прадмет даследавання (вывучэння);
~y codziennego użytku — прадметы штодзённага (шырокага) ужытку;
2. вайск. аб’ект;
przedmiot natarcia — аб’ект наступлення (наступу);
3. грам. аб’ект
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
антысве́т, ‑у, М ‑свеце, м.
Гіпатэтычны касмічны аб’ект (тыпу зоркі або галактыкі), які складаецца з антырэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flying saucer [ˌflaɪɪŋˈsɔ:sə] n. «лята́ючая тале́рка» (НЛА, неапазнаны лятаючы аб’ект)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)