абцяжа́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрудни́ть сов. зрабі́ць больш ця́жкім; абцяжа́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абцяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцяжарваць — абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабцяжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Празмерна, занадта абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́жыць

‘абцяжарыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заця́жу заця́жым
2-я ас. заця́жыш заця́жыце
3-я ас. заця́жыць заця́жаць
Прошлы час
м. заця́жыў заця́жылі
ж. заця́жыла
н. заця́жыла
Загадны лад
2-я ас. заця́ж заця́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час заця́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; заг. ацяжар; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaciążyć

зак. абцяжарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obdłużyć

зак. абцяжарыць даўгамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obarczyć

зак.

1. абцяжарыць; узваліць на каго што;

2. абавязаць; ускласці абавязкі; абцяжарыць;

obarczyć zajęciami — абцяжарыць заняткамі;

obarczyć winą — абвінаваціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)