обременя́ть несов. абцяжа́рваць; (просьбой) турбава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрудня́ть несов. рабі́ць больш ця́жкім; абцяжа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aggravate [ˈægrəveɪt] v. пагарша́ць, абцяжа́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цяжары́ць

‘станавіцца цяжарнай; абцяжарваць каго-небудзь, ускладняць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цяжару́ цяжары́м
2-я ас. цяжары́ш цяжарыце́
3-я ас. цяжары́ць цяжара́ць
Прошлы час
м. цяжары́ў цяжары́лі
ж. цяжары́ла
н. цяжары́ла
Загадны лад
2-я ас. цяжары́ цяжары́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час цяжаручы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ця́жыць

‘свет смуродзіць - зямлю цяжыць; абцяжарваць каго-небудзь, ускладняць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ця́жу ця́жым
2-я ас. ця́жыш ця́жыце
3-я ас. ця́жыць ця́жаць
Прошлы час
м. ця́жыў ця́жылі
ж. ця́жыла
н. ця́жыла
Загадны лад
2-я ас. ця́ж ця́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ця́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

encumber [ɪnˈkʌmbə] v. fml

1. заміна́ць; перашкаджа́ць

2. абцяжа́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

burden​2 [ˈbɜ:dn] v. (with)

1. прыгнята́ць, абцяжа́рваць

2. нагружа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

überbǘrden

vt перагружа́ць (працай); празме́рна абцяжа́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абцяжа́рвацца несов.

1. прям., перен. обременя́ться, отягоща́ться;

2. страд. обременя́ться, отягоща́ться; затрудня́ться; утружда́ться; см. абцяжа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малістава́ць ’вельмі старанна, моцна прасіць’ (Шат.), укр. гуц. молиститися ’прасіцца’. Паланізм. Параўн. польск. molestować ’набрыдаць сваімі просьбамі, надакучваць’, якое з лац. molestāre ’абцяжарваць, турбаваць, непакоіць, набрыдаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)