одёргиваться

1. абця́гваць на сабе́ адзе́нне;

2. страд. абця́гвацца, абрыва́цца; см. одёргивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrywać się

незак.

1. абрывацца; адрывацца;

2. абвальвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оса́живаться страд.

1. спыня́цца, аса́джвацца;

2. аса́джвацца, спыня́цца, абрыва́цца; см. оса́живать​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрыва́ться​II несов.

1. уст. абко́пвацца;

2. страд. абко́пвацца; абрыва́цца; аку́чвацца; см. обрыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábreißen

*

1.

vt

1) абрыва́ць

2) зно́сіць, лама́ць (будынак)

2.

vi (s) адрыва́цца, абрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пресека́ться

1. перарыва́цца, перапыня́цца;

2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;

3. страд. перарыва́цца, перапыня́цца; спыня́цца; знішча́цца; выкараня́цца; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́ў, ‑рыву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абрываць — абарваць ​1 (у 2 знач.) і абрывацца — абарвацца (у 1 знач.).

2. Месца, дзе абарвана што‑н. Абрыў лініі.

3. Круты схіл берага, скалы і пад., які ўзнік у выніку абвалу ці асыпання зямлі. Схілы ўсюды вельмі крутыя, частыя абрывы, на адхонах амаль усюды, густа буяе лес. Мележ. Да белае хаткі На стромкім абрыве Плыў човен рыбацкі, Бясшумны, як прывід. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábbrechen

*

1.

vt

1) адло́мваць

2) зно́сіць

3) перарва́ць, спыні́ць

2.

vi (s)

1) адлама́цца

2) спыня́цца, абрыва́цца, канча́цца

das Gespräch brach kurz ab — размо́ва адра́зу перапыні́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zrywać się

zrywa|ć się

незак.

1. зрывацца; абрывацца;

~ć się z łańcucha — зрывацца з ланцуга;

2. узнімацца; выбухаць; пачынацца;

~а się wiatr — узнімаецца вецер;

~а się burza — пачынаецца навальніца;

w sali ~a się burza oklasków — зала выбухае воплескамі;

3. зрывацца, ускокваць; падымацца;

~ć się o świcie — падымацца на золку;

4. do czego падымацца на што;

~ć się do walki — падымацца на барацьбу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)