Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікГрашовы
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
обро́к
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чынш, -у,
1. У феадальнай Еўропе: рэгулярныя натуральныя і грашовыя плацяжы зямельнаму ўласніку за карыстанне зямлёй.
2. У Беларусі і Літве ў 15—19 стст: грашовы
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абрачы́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абраку́ | абрачо́м | |
| абрачэ́ш | абрачаце́ | |
| абрачэ́ | абраку́ць | |
| Прошлы час | ||
| абраклі́ | ||
| абракла́ | ||
| абракло́ | ||
| Загадны лад | ||
| абрачы́ | абрачы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абро́кшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абро́чны
‘да
прыметнік, адносны
| абро́чны | абро́чная | абро́чнае | абро́чныя | |
| абро́чнага | абро́чнай абро́чнае |
абро́чнага | абро́чных | |
| абро́чнаму | абро́чнай | абро́чнаму | абро́чным | |
| абро́чны ( абро́чнага ( |
абро́чную | абро́чнае | абро́чныя ( абро́чных ( |
|
| абро́чным | абро́чнай абро́чнаю |
абро́чным | абро́чнымі | |
| абро́чным | абро́чнай | абро́чным | абро́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абро́чны
‘да
прыметнік, адносны
| абро́чны | абро́чная | абро́чнае | абро́чныя | |
| абро́чнага | абро́чнай абро́чнае |
абро́чнага | абро́чных | |
| абро́чнаму | абро́чнай | абро́чнаму | абро́чным | |
| абро́чны ( абро́чнага ( |
абро́чную | абро́чнае | абро́чныя ( абро́чных ( |
|
| абро́чным | абро́чнай абро́чнаю |
абро́чным | абро́чнымі | |
| абро́чным | абро́чнай | абро́чным | абро́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абро́чны
‘да
прыметнік, адносны
| абро́чны | абро́чная | абро́чнае | абро́чныя | |
| абро́чнага | абро́чнай абро́чнае |
абро́чнага | абро́чных | |
| абро́чнаму | абро́чнай | абро́чнаму | абро́чным | |
| абро́чны ( абро́чнага ( |
абро́чную | абро́чнае | абро́чныя ( абро́чных ( |
|
| абро́чным | абро́чнай абро́чнаю |
абро́чным | абро́чнымі | |
| абро́чным | абро́чнай | абро́чным | абро́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заабро́чыць
‘накласці на каго-небудзь, што-небудзь
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заабро́чу | заабро́чым | |
| заабро́чыш | заабро́чыце | |
| заабро́чыць | заабро́чаць | |
| Прошлы час | ||
| заабро́чыў | заабро́чылі | |
| заабро́чыла | ||
| заабро́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| заабро́ч | заабро́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заабро́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чыншаві́к, -а́,
1. У феадальнай Еўропе: селянін, які карыстаўся зямлёй часова або бестэрмінова, за што плаціў чынш.
2. У Беларусі і Літве ў 15—19
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)