наздзе́кавацца, -куюся, -куешся, -куецца; -куйся; зак., з каго-чаго.

1. Вельмі абразіць, прынізіць, зняважыць каго-н.

2. Фізічна ўздзейнічаць на каго-н.; пабіць.

Хопіць, наздзекаваліся з чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уязви́ть сов. ура́зіць; (оскорбить) абра́зіць; (уколоть) укало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знява́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

Зняславіць, прынізіць, абразіць.

З. сваімі паводзінамі.

З. чые-н. пачуцці.

|| незак. зневажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зневажа́нне, -я, н. і знява́га, -і, ДМа́зе, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Арэле́зіцьабразіць’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, памылка перапісвання: а(б)рэмізіць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насмяя́цца, -мяю́ся, -мяе́шся, -мяе́цца; -мяёмся, -меяце́ся, -мяю́цца; -ме́йся; зак.

1. Уволю пасмяяцца (разм.).

Н. ў час спектакля.

2. з каго-чаго, над кім-чым і без дап. Аднесціся да каго-, чаго-н. з насмешкай; абразіць.

Н. над пачуццямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zelżyć

зак. абразіць; зняважыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

znieważyć

зак. абразіць; зняважыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pique2 [pi:k] v. fml крану́ць, абра́зіць, укало́ць (гордасць, самалюбства)

pique smb.’s interest, curiosity выкліка́ць, распа́льваць чыю́-н. ціка́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зауши́ть сов., уст.

1. даць апляву́ху;

2. абра́зіць; зга́ньбіць; см. зауша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знява́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Зняславіць, прынізіць, абразіць. Нехта зняважыў .. [Косціка], аблаяў непрыстойным словам. Баранавых. — Мяне там зняважылі, мяне там асмяялі, з мяне рагаталі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)