obydwaj

а.-м. абодва;

obydwaj chłopcy przyszli — абодва хлопцы прыйшлі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obie

абедзве; абодва;

obie kobiety — абедзве жанчыны (кабеты);

obie strony — абодва бакі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obydwa

абодва, абое;

obydwa konie — абое коней (пра каня і кабылу), абодва кані

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oba, obu

ж. абодва; абедзве;

oba policzki — абедзве шчакі;

obu rękoma — абедзвюма рукамі;

oba dzbanki — абодва збаны;

oba konie — абодва кані

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

return trip

падаро́жжа ў або́два бакі́, туды́ й наза́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бенуа́р, ‑а, м.

Ніжні ярус ложаў у тэатры, якія размешчаны па абодва бакі партэра.

[Фр. baignoire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́дны, -ая, -ае.

1. Які адчувае голад, ненакормлены.

Г. прысмакаў не пытае (прымаўка).

2. Выкліканы голадам.

Галодная смерць.

3. Бедны на прадукты харчавання, неўраджайны.

На год два Юр’і, ды абодва дурні: увосень халодны, а вясной г. (прыказка).

4. Недастатковы для задавальнення патрэбы ў ежы, у сродках жыцця.

Г. заработак.

◊

На галодны жывот (разм.) — галодны, не пад’еўшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Péndeltür

f -, -en дзве́ры, які́я адчыня́юцца на або́два бакі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Або́е (БРС), абоі ’абодва’ (Шат., Касп., КЭС). Параўн. абодва. Адна з дзвюх праславянскіх форм з і.-е. паралелямі: рус. обое, ст.-рус. обои, ст.-слав. обо, ст.-чэш. oboj, літ. abeji, лат. abejì, ст.-прус. abbai, abbaien, гоц. bai, ст.-інд. ubháyam, Фасмер, 3, 104. Форма, якая адпавядае бел. абодва, на славянскім грунце больш пашырана, але мае балта-славянскі інавацыйны характар (гл. абодва). Абоі — гэта індаеўрапейскі архаізм, які захаваўся толькі ў некаторых славянскіх мовах, у тым ліку старажытнапісьмовых (стараславянскай, старажытнарускай і старажытначэшскай). Той факт, што гэта слова сустракаецца ў гаворках цэнтральнай часткі Беларусі, сведчыць, што яно спрадвечнабеларускае, а не запазычанне з рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абе́дзве,

гл. абодва.

•••

Абедзвюма рукамі ўхапіцца гл. ухапіцца.

Абедзвюма рукамі трымацца гл. трымацца.

Кульгаць на абедзве нагі гл. кульгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)