абміна́цца ​1, ‑аецца; незак.

Зал. да абмінаць ​1.

абміна́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да абмінаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмина́ть несов. абміна́ць, абто́птваць, абціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

avoid [əˈvɔɪd] v.

1. пазбяга́ць, уніка́ць

2. ухіля́цца; абміна́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абміна́цца несов., возвр., страд. обмина́ться; см. абмя́цца, абміна́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аміна́ць

‘абмінаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аміна́ю аміна́ем
2-я ас. аміна́еш аміна́еце
3-я ас. аміна́е аміна́юць
Прошлы час
м. аміна́ў аміна́лі
ж. аміна́ла
н. аміна́ла
Загадны лад
2-я ас. аміна́й аміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аміна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pomijać

незак. абмінаць, абходзіць, абыходзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

circumvent [ˌsɜ:kəmˈvent] v. fml

1. абыхо́дзіць (правілы або абмежаванні); абміна́ць;

circumvent the town абміну́ць го́рад

2. перахітры́ць, ашука́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

завя́ць, ‑вяну, ‑вянеш, ‑вяне; зак.

Тое, што і завянуць. У садку, на самай сярэдзіне, уцалела адна яблыня. Лісце яе, праўда, прыхапіла агнём, яно завяла.. Якімовіч. Сваты пачалі абмінаць [Марылю], і маладосць завяла без пары. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

omijać

незак. абмінаць, абыходзіць;

omijać przepisy — абыходзіць правілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

short-circuit

[,ʃɔrtˈsɜ:rkət]

v.t.

1) выкліка́ць каро́ткае замыка́ньне

2) informal пазьбяга́ць, абыхо́дзіць, абміна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)