аміна́ць
‘абмінаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| аміна́ю | аміна́ем | |
| аміна́еш | аміна́еце | |
| аміна́е | аміна́юць | |
| Прошлы час | ||
| аміна́ў | аміна́лі | |
| аміна́ла | ||
| аміна́ла | ||
| Загадны лад | ||
| аміна́й | аміна́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аміна́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)