абміна́ць гл. абмінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абміна́ць² гл. абмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмі́наць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абмі́наю абмі́наем
2-я ас. абмі́наеш абмі́наеце
3-я ас. абмі́нае абмі́наюць
Прошлы час
м. абмі́наў абмі́налі
ж. абмі́нала
н. абмі́нала
Загадны лад
2-я ас. абмі́най абмі́найце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абмі́наючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абміна́ць

‘да абмінуць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абміна́ю абміна́ем
2-я ас. абміна́еш абміна́еце
3-я ас. абміна́е абміна́юць
Прошлы час
м. абміна́ў абміна́лі
ж. абміна́ла
н. абміна́ла
Загадны лад
2-я ас. абміна́й абміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абміна́ць

‘да абмяць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абміна́ю абміна́ем
2-я ас. абміна́еш абміна́еце
3-я ас. абміна́е абміна́юць
Прошлы час
м. абміна́ў абміна́лі
ж. абміна́ла
н. абміна́ла
Загадны лад
2-я ас. абміна́й абміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абміна́ць I несов.

1. (проезжать, проходить стороной) минова́ть, огиба́ть;

2. (не задевать) минова́ть;

3. перен. (избавляться) избега́ть, минова́ть;

4. (опережать) обгоня́ть, объезжа́ть;

1-4 см. абміну́ць

абміна́ць II несов. обмина́ть; см. абмя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абміна́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмінуць.

абміна́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н.

А. вёску.

2. Рухаючыся хутчэй, абагнаць каго-, што-н.

А. пешахода.

3. Не зачапіць, не закрануць.

Куля мяне абмінула.

4. перан. Пазбегнуць, унікнуць чаго-н. (часцей з адмоўем); прапусціць, не звярнуць увагі на што-н.

Злачынцу не а. кары.

|| незак. абміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абміна́ць, абміну́ць

1. (апярэдзіць) überhólen vt, überflǘgeln vt;

2. (прайсці, праехаць праз каго-н., што-н.) vorbéifahren* vi (s), vorbéigehen* vi (s) (an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абмя́ць, абамну́, абамне́ш, абамне́; абамне́м, абамняце́, абамну́ць; абамні́; абмя́ты; зак., што.

Прымяць, прыціснуць зверху, зрабіць шчыльнейшым.

А. салому.

|| незак. абміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абміна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)