ры́псавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рыпеў. Рыпсавая вытворчасць. // Зроблены з рыпеў. Нячутна падышла жанчына ў лінялай жакетцы нараспашку і рыпсавым сарафане. Кулакоўскі. // Абцягнуты, абабіты рыпсам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ашаляваць.
2. у знач. прым. Абабіты шалёўкай. Хаты былі далекавата адна ад адной, сям-там ашаляваныя, з пафарбаванымі аканіцамі. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
што́фны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штофа 1. Штофная бутля.
што́фны 2, ‑ая, ‑ае.
Выраблены са штофу 2; абабіты, абцягнуты штофам. Штофная парцьера. Штофная канапа. Штофнае крэсла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́колоченный
1. вы́біты, мног. павыбіва́ны; абабі́ты, вы́калачаны;
2. вы́цягнуты;
3. вы́гнаны; вы́біты; см. вы́колотить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ука́танный
1. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны;
2. зва́лены, ува́лены;
3. зае́зджаны, заму́чаны; см. уката́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
переши́тый
1. перашы́ты, пашы́ты;
2. перашы́ты, мног. паперашыва́ны;
3. абшы́ты на́нава, абабі́ты на́нава; см. переши́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашарпа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пашарпаць.
2. у знач. прым. Які знасіўся, падраўся ў выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Побач стаяў пашарпаны .. чамадан, па рагах абабіты жоўтаю скураю.. Броўка. Іван быў страшны: яшчэ больш ссутулены, бледны, у пашарпаным адзенні. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абія́к, абіякі ’абутак на драўлянай падэшве’ (Сцяшк., Жд.), відаць, да а‑бій‑ак, гл. біць. Параўн., аднак, Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 151–152, які бачыць тут кальку з літ. apmuštìniai, apmuštìnes ’клумпы, драўляны абутак, абабіты скурай’. Даслоўны пераклад літоўскага слова ’абабітыя’. Гэта версія, відаць, больш верагодная. У яе карысць сведчыць лінгвагеаграфія. Польскі адпаведнік obijaki, obijańce толькі на Аўгустоўшчыне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
закава́ны і зако́ваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад закаваць.
2. у знач. прым. Абабіты, акуты металам. Цяпер па закаванаму акну бачыў: спадзяецца не было на што. Кандрусевіч.
3. у знач. наз. закава́ны, ‑ага, м. Пакароны народ, зняволены чалавек. Ходзіць май па свеце, Сонцамі ірдзіцца, Закаваных, спячых Кліча ўстаць, збудзіцца. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастфо́рмінг
(англ. posrforming, ад лац. post = пасля + англ. forming = наданне формы)
матэрыял, абабіты ахоўна-дэкаратыўным слоем пластыку, устойлівы да зносу, светлавога і цеплавога ўздзеяння.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)