здараве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца здаравейшым. — Няма мне, брат, дзе разгарнуцца. А я гэтую гаспадарку так люблю, што проста здаравею каля яе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браняпо́езд, ‑а, Мдзе; мн. бронепаязды, ‑оў, м.

Браніраваны поезд, прызначаны для баявых дзеянняў у паласе чыгункі. Гітлераўцы выслалі да месца дыверсіі браняпоезд. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутэрбро́д, ‑а, Мдзе, м.

Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. На дарогу хлопцы ўзялі ў лагернай кухні па два бутэрброды. Якімовіч.

[Ням. Butterbrot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буфана́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

Манера акцёрскай ігры або сцэнічнае прадстаўленне з перабольшанымі камічнымі сітуацыямі для павелічэння эфекту. // перан. Недарэчнае, недасціпнае, грубае штукарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балюстра́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

Поручні з фігурнымі слупкамі, што ўпрыгожваюць балконы, тэрасы, галерэі, лесвіцы. [Стэфа:] — На другім паверсе, за балюстрадай, грымеў аркестр. Савіцкі.

[Фр. balustrade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бананае́д, ‑а, Мдзе, м.

Птушка атрада зязюль, з прыгожым, яркім апярэннем, водзіцца ў лясах і саванах Афрыкі, харчуецца пладамі, ягадамі, насеннем розных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампліту́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

Розніца межаў, паміж якімі змяняецца якая‑н. пераменная велічыня. Амплітуда хістання маятніка. Амплітуда гадавой тэмпературы. Амплітуда крывянога ціску.

[Ад лац. amplitudo — велічыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агні́шча, ‑а, н.

1. Гіст. Прыстасаванне, дзе ў старажытнасць распальвалі і зберагалі агонь.

2. Месца лакалізацыі чаго‑н., крыніца, з якой што‑н. пашыраецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгатва́ры, ‑ая, ‑ае.

З доўгім, прадаўгаватым тварам. Крывец, даўгатвары, з як бы ўціснутымі шчокамі, пыхнуўшы папяросаю.., паспачуваў: — Пэўна, адстаў [Грэчка] дзе-небудзь і заблудзіўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́піць, лаплю, лапіш, лапіць; незак., што.

Разм. Латаць. Надзя на ўслончыку пераглядала бялізну сваю, вопратку, лапіла, дзе трэба, і складала ў адзін клунак. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)