семяправо́д, ‑а,
1. Канал, які служыць для вывядзення семені, спермы.
2. Частка механізма сеялкі, па якой насенне падаецца ў сашнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семяправо́д, ‑а,
1. Канал, які служыць для вывядзення семені, спермы.
2. Частка механізма сеялкі, па якой насенне падаецца ў сашнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
серавадаро́д, ‑у,
Злучэнне серы з вадародам — газ, які ўтвараецца пры гніенні бялковых рэчываў і мае рэзкі непрыемны пах тухлых яец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
справазда́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да справаздачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суднаве́рф, ‑і,
Суднабудаўнічая верф.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тавары́скасць, ‑і,
Уласцівасць таварыскага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таксамато́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таксаматора; звязаны з вырабам і выкарыстоўваннем таксаматораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
урачы́ста,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фармальдэгі́д, ‑у,
Бясколерны газ з рэзкім пахам, які выкарыстоўваецца ў вытворчасці пластмас, смол, лекавых рэчываў, у папяровай і тэкстыльнай прамысловасці.
[Ад лац. formica — мурашка і aldehydus — альдэгід.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлегану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́за,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)