Мя́льшчык, мя́льшчыца ’мужчына, жанчына, якія труць лён’ (ветк., чачэр., карм. Мат. Гом.). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 110), з рус. мяльщик, мяльщица.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мілісці́н ’від тканіны’ (рагач., Мат. Гом.). З малескін ’вельмі шчыльная баваўняная тканіна’ — праз рус. молескин з англ. moleskin ’футра крата’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́беражня ’папярочнае ўмацаванне паміж капылоў у caнях’ (рэч., Мат. Гом.). Відаць, да бėpae ’край’, што адлюстроўвае месца дэталі ў санях.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Напла́ў ’смецце (ад прыбою, разліву)’ (гом., Мат. Гом.). Да плавіць ’сплаўляць’, плаў ’смецце, якое наносіць вада’, наплаваць ’наплываць, набірацца’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Народак ’наседжанае яйцо’ (Некр.), ’баўтун’ (светлаг., Мат. Гом.), ’зародак’ (ТС), ’сперматазоід’ (ЭШ). Суфіксальнае ўтварэнне ад нарадзіць, параўн. зародак, нарадзень (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крэ́ткі ’рознакаляровыя алоўкі’ (Сцяшк. Сл., Мат. Гом.). Запазычанне з польск. kredki, kretki ’крэйдачкі’. Польск. kreta з лац. crēta Гл. крэйда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кудла́ты ’лахматы’ (ТСБМ, Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Грыг., Яруш., КЭС, лаг., Мат. Гом., Сцяшк., Ян.). Да кудлы (гл).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кудо́ю ’куды’ (Янк. Мат., Бяльк.). Рыфмаваныя формы кудою — сюдою заключаюць у сабе флексію творн. скл. ж. р. («ісці шпаркай хадою»).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́ра ’курыца’ (Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., ТС, Ян., Сцяшк., Маш., Жд. 3, ДАБМ, С. Некр., Янк. II). Гл., кур.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́тні зуб ’карэнны зуб’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Ян., Жыв. сл.). Да кут (гл.), кутаць 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)