Verbum

рукамы́йнік, ‑а, м.

Падвесная пасудзіна, якая служыць для падачы вады пры ўмыванні; умывальнік. Валодзя доўга мыўся пад маленькім рукамыйнікам за домам. Васілеўская.

ры́зніца, ‑ы, ж.

Памяшканне пры царкве, у якім захоўваюцца рызы і царкоўныя рэчы. У рызніцы манастыр скай царквы цьмяна гарэла лямпачка. Асіпенка.

сітаве́ялка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для сартавання прадуктаў памолу (крупкі) пры дапамозе струменя паветра, падведзенага пад сіта.

спадаро́жнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штучнага спадарожніка, атрымліваецца пры дапамозе штучных спадарожнікаў. Чатыры разы на дзень прымаецца спадарожнікавая інфармацыя. «Маладосць».

спі́нінгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спінінга, прызначаны для яго. Спінінгавы спорт. Спінінгавая шпуля. // Які робіцца пры дапамозе спінінга. Спінінгавая лоўля.

стралкава́цца, ‑куецца; незак.

Пускаць парасткі; ісці ў стрэлкі. Рэпа, рэдзька пры позневеснавой і чэрвеньскай сяўбе ў сухое надвор’е вельмі хутка стралкуюцца. «Звязда».

тэ́лекс, ‑а, м.

Міжнародная абаненцкая тэлеграфная сувязь, якая ажыццяўляецца пры дапамозе тэлефоннай сеткі; апарат, прызначаны для такой сувязі. Перадаць звесткі па тэлексе.

тэрпенці́н, ‑у, м.

Смалістае рэчыва, якое выдзяляецца са ствала хвойных дрэў у месцах разрэзу і пры перагонцы дае шкіпінар і каніфоль; жывіца.

[Грэч. terebinthinos.]

удаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Жыць удавою або ўдаўцом. // Быць адзінокім, пакінутым, занядбаным. Сялянка сціплая — Матчына хата Пры самай дарозе ўдавее. Барадулін.

фасфарасцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць некаторых рэчываў свяціцца пры абпраменьванні, а таксама пасля спынення яго. // Свячэнне, якое выклікаецца пэўнымі бактэрыямі. Фасфарасцэнцыя мора.

[Ад грэч. phōs — святло, phoros — які нясе і лац. escentia — суфікс, які абазначае слабае дзеянне.]