амшэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і абымшэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амшэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і абымшэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́сьці,
У нейкім, дакладна не вядомым месцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыскатэ́ка, ‑і,
1. Збор грамафонных пласцінак (дыскаў).
2. Танцавальны вечар пад музыку пласцінак (дыскаў).
[Ад грэч. diskos — дыск і thēkē — сховішча.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэкана́т, ‑а,
Адміністрацыйна-навучальнае кіраўніцтва факультэта на чале з дэканам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інвалі́д, ‑а,
Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.
[Лац. invalidus — бяссільны, слабы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карашо́к, ‑шка,
1. Месца,
2. Частка бланка, якая застаецца ў квітанцыйнай кніжцы пасля адрыву квітанцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбару́нд, ‑у,
Злучэнне крэмнію з вугляродам — вельмі цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое прымяняецца для шліфоўкі сталі, вырабу вогнетрывалых матэрыялаў і пад.
[Ад лац. carbo — вугаль і ням. rund — круглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лог, ‑у,
Шырокі і доўгі яр з адхоннымі схіламі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мні́цельны, ‑ая, ‑ае.
Які бачыць небяспеку, непрыемнасць там,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаро́д, ‑у,
Неўраджай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)