Марцу́к ’выпечанае салодкае цеста’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). З марцыпа́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

doughy

[ˈdoʊI]

adj.

1) як це́ста, це́стападо́бны

2) бле́дны, бляды́, абві́слы

3) тупы́ (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

По́сых ’ежа з кавалкаў лечанага цеста’ (Мік.). Відаць, да сухі, сушыць (гл.), параўн. таксама славац. posuch ’ляпёшка з хлебнага цеста’. Цікавым з’яўляецца супрацьпастаўленне з патапцы ’страва з хлеба і малака’ (мазыр., З нар. сл.), што ад тапіць ’мачыць у вадкасці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намя́ць

1. knten vt;

намя́ць це́ста Teig knten;

намя́ць глі́ну Ton knten;

2. (змяць) zerqutschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перамясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

1. Расціраючы, размінаючы, ператварыць у аднародную масу. Перамясіць гліну.

2. Замясіць нанава, яшчэ раз. Перамясіць цеста.

3. перан. Разм. Стаптаць, змясіць. Коні перамясілі сенажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піражко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да піражка, прызначаны для піражка. Піражковае цеста. Піражковы цэх.

2. у знач. наз. піражко́вая, ‑ай, ж. Гандлёвая ўстанова, дзе пякуць і прадаюць піражкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

francuski

фанцузскі;

ciasto ~e — слоенае цеста;

klucz francuski — французскі ключ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zusmmenfallen

* vi (s)

1) супада́ць

2) абрына́цца

3) знясі́львацца

4) садзі́цца, апада́ць (пра цеста)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

закача́ць 1, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., каго-што, у што.

Качаючы, пакрыць, абляпіць чым‑н. зверху. Закачаць мяса ў цеста.

закача́ць 2, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак.

Пачаць качаць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цмо́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цмокаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. У цемры перад.. [егерам] нешта сапло і ўздыхала, нібы цеста ў дзяжы. Чулася нейкае цмоканне і бурчанне. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)