хлеба...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «хлеб», «хлебны», напрыклад: хлебазавод, хлебапрадукты, хлебабулачны, хлебапастаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

butter​1 [ˈbʌtə] n. ма́сла;

bread and butter хлеб з ма́слам

♦

look as if butter wouldn’t melt in one’s mouth infml прыкі́двацца ціхо́няй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раскро́йваць несов.

1. раскра́ивать; см. раскро́іць 1;

2. (хлеб) разре́зать;

3. разг. рассека́ть, раскра́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спячы́ сов.

1. испе́чь;

с. хлеб — испе́чь хлеб;

2. поджа́рить; (о яичнице — ещё) сде́лать;

с. яе́чню — поджа́рить (сде́лать) яи́чницу;

3. (солнцем) обже́чь, сжечь;

4. (повредить) обже́чь; сжечь;

с. руку́ — обже́чь ру́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маі́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маісу. Маісавая салома. // Здабыты або прыгатаваны з маісу. Маісавы алей. Маісавы хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́мік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да том; невялікі том. Жалезны стол, счарсцвелы хлеб і томік Гейнэ на стале. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

żytni

жытні;

chleb żytni — жытні хлеб;

mąka ~a — жытняя мука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жнитво́ ср., обл.

1. (жатва) жніво́, -ва́ ср.;

2. собир. (хлеб на корню) збажына́, -ны́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дар, -у, мн. дары́, -о́ў, м.

1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

Прынесці што-н. у д.

2. Плён працы, якой-н. дзейнасці; тое, што дае прырода.

Дары прыроды.

3. Талент, здольнасць.

Д. пісьменніка.

○

Святыя дары — хлеб і віно для прычашчэння веруючых.

◊

Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Круха́ 1 ’крушына’ (Жыв. сл.). Гл. крушына.

Круха́ 2 ’хлебны квас’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. крухі 2 (гл.). Параўн. серб.-харв. кру̏х ’хлеб’, славен. krùh ’тс’, чэш. krušec ’каравай хлеба’. Аб магчымасці рэканструкцыі для праславянскай мовы першаснага значэння kruxъ ’хлеб’ гл. Мартынаў, Лекс. взаим., 87–88.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)