unwell

[ʌnˈwel]

adj.

нездаро́вы, хво́ры

He is unwell — Яму́ нездаро́віцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Малідава́цца1 ’адзначацца’ (смарг., Сл. ПЗБ). Паводле Грынавяцкене (там жа, 3, 24), з ням. sich melden ’прадстаўляцца’, melden ’паведамляць, дакладваць’. Відаць, хутчэй з польск. meldować się ’адзначацца’.

Малідавацца2 ’мучыцца, перажываць цяжкасці’ (лід., Сцяшк. Сл.). Няясна. Відавочна, узыходзіць да ням. разм. maladeхворы’, якое з франц. malade ’тс’, maladie ’хвароба’, ’страсць, манія’, maladifхворы, нягеглы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Непахарэ́мны ’хваравіты і капрызны’ (Сл. ПЗБ). Няясна; каранёвы элемент нагадвае польск. choryхворы’, аднак словаўтваральная структура застаецца нявысветленай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́рваць, -рву, -рвеш, -рве; -рві; -рваны; зак., каго-што.

Рэзкім рухам, рыўком выдаліць, дастаць, узяць.

В. пустазелле.

В. хворы зуб.

В. ліст са сшытка.

В. карандаш з рук.

В. прызнанне ў каго-н. (перан.: прымусіць прызнацца). В. перамогу (перан.).

|| незак. вырыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пацые́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Хворы ў адносінах да ўрача, у якога ён лечыцца. — Дзве гадзіны нічога не ешце, — сказала .. [Галіна Адамаўна] пацыенту, які паласкаў рот содавым растворам. Шамякін.

[Ад лац. patiens, patientis — які пакутуе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перацягну́цца, ‑цягаўся, ‑цягнешся, ‑цягнецца; зак.

1. Туга сцягнуць, абвязаць сябе чым‑н. Перацягнуцца поясам.

2. Павольна, з цяжкасцю перайсці цераз што‑н. Хворы ледзь перацягнуўся цераз дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сапу ​1. Сапнае захворванне. // Хворы на сап. [Рыбін:] — Банадзюк напаіў сапнага каня ў карыце ў Жарабках, чым заразіў калгасных коней. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́хнуць несов., прям., перен. со́хнуть;

гле́ба ~не — по́чва со́хнет;

трава́ ~не — трава́ со́хнет;

хво́ры ~не — больно́й со́хнет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)